Przejście do sekcji:

Treść strony: Ewa Szelburg-Zarembina

Ewa Szelburg - Zarembina (1899 - 1986)

Ewa Szelburg - Zarembina mieszkała w Wymyślinie w latach 1925/1926. Jej ówczesny mąż Jerzy Zbigniew Ostrowski był dyrektorem Seminarium Nauczycielskiego w Wymyślinie. Pisarka współorganizowała przedstawienia szkolne w seminarium nauczycielskim i pisała. Zamieszkiwali skrzydło klasztornego gmachu ojców bernardynów. Tu na drewnianej werandzie powstał zbiór opowiadań pt. "Najmilsi" (wydany w 1928 r.). Pisarka podarowała jeden z egzemplarzy bibliotece szkolnej Liceum Pedagogicznego w Wymyślinie. Stosowna dedykacja brzmi: "Do Biblioteki Liceum Pedagogicznego niech wrócą te opowieści o dzieciach i zwierzętach ponieważ właśnie w Wymyślinie na starej werandzie zostały przeze mnie napisane dla wszystkich w Polsce dzieci, Ewa Szelburg Zarembina Wymyślin 1926 - 1957 w czerwcu".

Ewa Szelburg - Zarembina była autorką opowiadań, baśni, wierszy i utworów scenicznych dla dzieci ("Rzemieślniczek wędrowniczek", "Baśnie", "Kije samobije", "O warszawskiej Syrenie", "Idzie niebo ciemną nocą", "Przez różową szybkę", "Wesołe historie") i dorosłych ("Rzeka kłamstwa", "Wędrówka Joanny") oraz inicjatorką budowy Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.

  • autor: Bożena Ciesielska
Przejdź do początku strony