Treść strony: Zieliński Konstanty
Konstanty Józef Zieliński (1646 - 1707 lub 1709)
Konstanty Józef Zieliński urodził się w 1646 roku w Rostkowie. Był synem Ludwika, kasztelana.
Uczył się w Akademii Krakowskiej i na uniwersytecie w Ingolsztadzie (Bawaria) oraz Paryżu i Rzymie. Był doktorem teologii. Po osiedleniu się w kraju został sekretarzem Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
W ziemi dobrzyńskiej posiadał rozległe majątki (Skępe, Chodorążek, Lubówiec, Jarczewo, Chrostkowo, Suradowo, Wildno, Steklin, Nowogródek).
W 1678 roku otrzymał godność kanonika płockiego i pułtuskiego, a później gnieźnieńskiego i krakowskiego. W 1698 roku otrzymał arcybiskupstwo lwowskie. W 1704 roku dokonał koronacji Stanisława Leszczyńskiego na króla Polski. Ponieważ był przeciwnikiem króla Augusta II Mocnego, ukrywał się przed zwolennikami Sasa. Początkowo ukrywał się w Ugoszczu, a potem w 1706 roku w Skępem. Na początku 1707 roku został schwytany przez oddział wojska rosyjskiego w pobliżu Skępego. Miejsce nazwano "Biskupią górką". Oddziałem, który schwytał K. J. Zielińskiego, dowodził generał von Ronne.
Konstanty Józef Zieliński został wywieziony do Kijowa. Prymas Stanisław Szembek podjął starania o jego uwolnienie. Zmarł w niewoli. Rok 1707 (lub 1709) przyjmuje się za datę śmierci arcybiskupa. Konstanty Józef Zieliński ufundował drewnianą kaplicę w Ugoszczu oraz był fundatorem kościoła w Chrostkowie.
- autor: Bożena Ciesielska